Turystyka osadzona w podziemnych korytarzach starego zamku

Jeszcze kilkanaście lat temu Stary Książ przyciągał turystów i mieszkańców Wałbrzycha i Świebodzic, którzy zwłaszcza w weekendy chętnie wybierali się tu na spokojne spacery. Było to popularne miejsce w obrębie Parku Książańskiego. W ostatnich latach nie można było jednak wejść do ciasnych i krętych korytarzy ruin, które wzbudzały zachwyt wąskimi okienkami, z których roztaczał się widok na malownicze klify. Władze postanowiły zablokować wejścia ze względów bezpieczeństwa. Dla ochrony, do budowy sklepienia wykorzystano kawałki kamieni, które w przeciwnym razie mogłyby spaść na zwiedzających.

Według przekazów historycznych Stary Książ powstał przed 1288 r., a znaczenia nabrał w 1290 r. po przeniesieniu księcia Bolka I Ścisłego z Lwówka Śląskiego. Burzliwe dzieje zamku zakończyły się w 1484 r., kiedy to został on zburzony, gdyż stał się bazą wypadową dla grasujących rycerzy. W 1509 r. nabyła go rodzina Hochbergów.

Obecny Stary Książ powstał na gruzach dawnego średniowiecznego zamku, na co wskazują XVIII-wieczne ikonografie znajdujące się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, przedstawiające fragmentaryczne pozostałości budynków, na których później powstał „Stary Książ”. Dodatkowo badania archeologiczne przeprowadzone w latach 1991-92 zweryfikowały, że obiekt, który obecnie uważamy za ruiny Starego Księża, powstał na gruzach średniowiecznego zamku.